van jonge talenten en in veel van haar marketinguitingen gebruikt deze school het feit dat veel nationale en Europees kampioenen instructie geven. Dit gegeven moet de weg voor elke beginnend coureur naar een succesvolle carrière zijn, maar als we kijken naar de historie bewijst dat de meest succesvolle coureur die Nederland ooit rijk was – Jos Verstappen – nooit en te nimmer bij deze rensportschool les heeft gehad. Misschien een beetje kinderachtig om dit voorbeeld aan te halen, want ook veel kampioenen hebben wel gebruik gemaakt van deze school, maar zijn ze kampioen geworden door de school of domweg omdat ze veel talent hadden, voldoende wilskracht en door hun carrière heen de juiste begeleiding? Wat ik hiermee wil aangeven is dat begeleiding, instructie en training een volledig ander vak is dan het werkelijk zelf doen en dat deze kampioenen niet gemaakt zijn op deze school. Sterker nog de kans is klein dat een goede instructeur, coach of trainer voorheen ook werkelijk aan de absolute top heeft gestaan in zijn, of haar sport. Dat wil niet zeggen dat de desbetreffende persoon er niks van kon, natuurlijk niet. Je moet wel degelijk weten waar het over gaat en daar kom ik bij de crux, het gaat erom dat je als trainer, coach of instructeur in staat bent om je pupil of klant op een didactisch juiste manier kennis aan kunt geven, om kunt gaan met groepsprocessen en aanvoelt en ziet waar het mis gaat en het probleem op een juiste manier uit kunt leggen. Zodat de pupil en/of klant de volgende keer wel weet wat hij/zij moet doen en vooral WAAROM, want je moet hem/haar geen kunstje leren meer kennis overdragen.
Als we het over kunstjes hebben, zijn er ook raceteams die hun pupillen kunstjes leren. Het ‘nieuwe racen’ wordt ze aangeleerd als een ‘puppet on a string’. “Hier remmen, daar insturen, niet vragen waarom, maar gewoon doen” dat werkt goed als ze op hun thuisbaan rijden, maar deze coureurs komen in de problemen als ze op een onbekende baan komen, want de basis kennen en kunnen ze niet. Een ander raceteam staat hier volstrekt anders in. De jongens die bij dit team rijden worden opgeleid zoals dat vroeger bij AFC AJAX ging en je ziet dat lelijke eendjes dan plotseling mooie zwanen worden.
Bij een andere raceschool maken ze gebruik van relatief onbekende instructeurs. Geen grote kampioenen, geen jonge talenten, maar instructeurs met didactische voelsprieten, die weten waarmee ze bezig zijn, de stof op een rustige, motiverende en als nodig prikkelende manier kunnen uitleggen; er wordt aandacht besteed aan didactiek. Meerdere keren per jaar wordt er op theoretisch vlak, bij één van de grootste en gerenommeerde trainingsinstituten van Nederland, geschaafd aan didactisch vermogen en inzicht. Dit is een bewuste keuze, noem het beleid. Ik vind het een eer dat ik hier deel van uit mag maken!
Zijn goede voetballers ook goede trainers, zijn goede schaatsers goede schaatscoaches?
Interessante vraag naar mijn idee, want vaak worden deze helden van weleer ook binnengehaald
als Messias op het gebied van instructie-, coach-, of trainersvlak. Ik heb daar
ernstig mijn vraagtekens bij.
Marco van Basten, Ruud Gullit de twee spelers die in ’88 Nederland naar de enige
prijs leidde op voetbalgebied moesten, de een wat vroeger dan de ander, ook het trainersvak
in. En de resultaten (en de keuzes) wijzen wel uit dat zelf op de mat staan en pupillen
opleiden en begeleiden twee volledig verschillende vakken zijn. Dit geldt natuurlijk
ook in de autosport. De langst bestaande coureursopleiding in Nederland maakt graag
gebruik
